رهایش داروی ضدقارچ از نانوساختار دیاتومیت اصلاح شده - آب مایه حیات

به گزارش آب مایه حیات، پژوهشگران گروه نانومواد دانشکده فنی و مهندسی طی یک پژوهش پیروز به رهایش داروی ضدقارچ از نانوساختار دیاتومیت (نوعی فسیل جلبک) اصلاح شده شدند.

به گزارش گروه دانشگاه آب مایه حیات، سامانه های تحویل دارو مرسوم، دارای محدودیت هایی مانند حلالیت کم، پایداری ضعیف و سمیت زیاد هستند. برای غلبه بر این محدودیت ها، نانوحامل های دارورسانی مهندسی شده توسعه یافتند. دیاتومیت، نوعی فسیل جلبک است که پوسته سخت و متخلخل آن از جنس سیلیکا می باشد و به عنوان یکی از نانوحامل های دارورسانی امیدوارکننده مورد توجه نهاده شده است.

در این پژوهش که در قالب خاتمه نامه کارشناسی ارشد سرور حسین زاده در رشته نانوفناوری-نانومواد صورت گرفته است، عوامل موثر بر اندازه بارگذاری و رهایش عصاره هیدروالکلی گیاه مریم گلی در دیاتومیت (DE) بررسی شد. به همین منظور، دیاتومیت بامواد 3- آمینوپروپیل تری متوکسی سیلان (DE-APTMS) و تری اتوکسی وینیل سیلان (DE-TEVS) اصلاح سطحی شد. در ابتدا، دیاتومیت در دمای 650 درجه سانتی گراد تحت عملیات حرارتی نهاده شد وسپس فرایند خالص سازی با استفاده از فراصوتی کردن، بر روی آن انجام شد. برای اصلاح سطحی از روش استاندارد سیلانی کردن و برای بارگذاری دارو از روش غوطه وری استفاده شد.

نتایج به دست آمده از بررسی XRF بیانگر آن است که بیش از 95 درصد ترکیب دیاتومیت را سیلیکا تشکیل می دهد. نتایج XRD نشان می دهد که ساختار دیاتومیت دو فازی و شامل کریستوبالیت و کوارتز با شماره مرجع 01-076-0941 و 01-079-1912 است. نتایج FTIR نشان می دهد که پیوند سیلانی در نمونه های DE-APTMS و DE-TEVS ایجاد شد. در بررسی BET دیاتومیت خالص، ایزوترم جذب نوع II و حلقه هیسترزیس H1 مشاهده شد. در دیاتومیت دو نوع حفره وجود دارد، نتایج بررسی SEM، نشان می دهد که دیاتومیت شامل حفرات درشت منظم 400-300 نانومتری است. بعلاوه بررسی BJH نشان دهنده وجود حفرات ریز در دیاتومیت با بیشترین توزیع سایزدر محدوده یک تا ده نانومتر است.

بر اساس ایزوترم جذب لانگمویر، بیشترین ظرفیت جذب دیاتومیت، 130/54 mg/g است و ضریب جدایش بی بعد نشان دهنده جذب از نوع مطلوب می باشد. نتایج ایزوترم فرویندلیش نشان دهنده جذب تک لایه بر روی سطح دیاتومیت می باشد. بعلاوه نتایج ایزوترم دوبینین-رادوشکویچ بیانگر فیزیکی بودن جذب میان مریم گلی و دیاتومیت می باشد. بیشترین میزان جذب دارو در DE-200μ APTMS با میزان mg14/92 و کمترین در DE با میزان mg8/04 مشاهده شد. بیشترین سرعت رهایش انفجاری در DE-200μ APTMS با نرخ 30/68 (1/h) و کمترین در DE-50μAPTMS با سرعت 30/28 (1/h) مشاهده شد. کمترین نرخ رهایش آهسته در DE-200μ TEVS با نرخ 9/02 (1/h) و بیشترین در DE-50μ TEVS با سرعت 15/349 (1/h) مشاهده شد.

لازم به ذکر است این پژوهش با هدایت حمید دلاوری عضو هیأت علمی دانشکده فنی و مهندسی انجام شد.