درون بزرگترین موشکی که تا به امروز ساخته شده ، هیولایی که برای حمل انسان به ماه و استعمار مریخ طراحی شده - آب مایه حیات

به گزارش آب مایه حیات، امروز بوکاچیکا ویلیج در تگزاس جایی است که آینده پرواز فضایی انسان آنجا در حال شکل گیری است. روز چهارشنبه 19 آوریل آن شهر به مکان پرتاب بلندترین و قدرتمندترین موشک طراحی شده اسپیس ایکس یعنی استارشیپ تبدیل خواهد شد.

به گزارش آب مایه حیات به نقل از تایم، در تاریخ 14 آوریل اداره هوانوردی فدرال مجوز پرتاب را صادر کرد و در بیانیه ای اعلام نموده بود که اسپیس ایکس تمام الزاماتِ ایمنی، زیست محیطی، سیاستگذاری، محموله، ادغام فضای هوایی و مسئولیت های مالی را برآورده ساخته و این مجوز به مدت پنج سال اعتبار دارد.

این پرتاب یک دستاورد مهم برای اسپیس ایکس خواهد بود که در سال 2014 میلادی در تاسیسات ساخت و پرتاب موشک به وسیله ایلان ماسک به نام استار بیس لقب گرفته بود. نزدیکی بوکاچیکا به خلیج مکزیک، آن مکان را به محلی عالی برای یک پایگاه فضایی تبدیل می نماید، زیرا زمانی که بزرگترین موشک دنیا را می سازید می خواهید در صورتی که مسئله ای پیش بیاید بر روی آب فرود بیاید. زمانی که صحبت از پرتاب های فضایی به میان می آید همیشه ممکن است مسئله ای رخ دهد.

ماسک در اواخر سال 2021 میلادی اعتراف نموده بود که اجرای این پروژه بسیار ترسناک است. او گفته بود: هیجان در آن روز تضمین شده است. من نمی گویم که موفقیت آمیز خواهد بود، اما هیجان تضمین شده است.

استارشیپ در واقع یک ماشین دو قسمتی است. قسمت اول که به عنوان سوپر هِوی شناخته می گردد 70 متر ارتفاع دارد و از 33 موتور نیرو می گیرد. مرحله بالایی آن که برای حمل بار و خدمه ساخته شده. قسمت دوم هم چنین استارشیپ نام دارد 50 متر ارتفاع دارد و خود مجهز به شش موتور دیگر از همان 33 موتور است. در کل از فولاد ضد زنگ ساخته شده و 40 طبقه براق و نقره ای است.

برای یک ماشین ماموت مانند ماموریت آینده نسبتا ساده خواهد بود. استارشیپ فوقانی پیش از آن که در شمال غربی جزایر هاوایی از هم پاشیده گردد حتی یک دور هم به دور زمین نمی چرخد. سوپر هوی به طور مشابه در خلیج مکزیک فرود خواهد آمد. با این وجود، پس از آن اتفاقات بزرگی رخ خواهد داد.

تاریخ اولین پرتاب خدمه استارشیپ به طور قطعی معین نشده، اما این یک ماموریت مداری زمینی خواهد بود که به وسیله جارد آیزاکمن میلیاردر و مسافر فضایی حرفه ای فرماندهی می گردد. (آیزاکمن ماموریت Inspiration4 را در سفینه فضایی Space X Crew Dragon در سال 2021 میلادی برعهده داشت). یوساکا مائزاوا مولتی میلونر ژاپنی نیز برای ماموریت خود 9 صندلی موشک استارشیپ را خریداری نموده سفری دور ماه که در ابتدا برای سرانجام سال جاری برنامه ریزی شده بود و اکنون مدتی پس از پرواز آیزاکمن انجام خواهد شد.

با این وجود، نقش استارشیپ در برنامه آرتمیس ناسا بسیار مهم تر است. در آوریل 2021 میلادی ناسا بخش بالایی استارشیپ را به عنوان وسیله نقلیه ای انتخاب کرد که به عنوان سیستم فرود انسانی (HLS) نسخه قرن بیست و یکم ماژول قمری عصر آپولو عمل می نماید. این شرکت قراردادی انحصاری برای ساخت سیستم فرود انسانی منعقد کرد و رقبا را برای این معامله مطلوب شکست داد: یکی داینتیکس در هیوستن و دیگری بلو اوریجین در واشنگتن متعلق به جف بزوس بنیانگذار آمازون.

این تصمیم باعث نارضایتی شد. دو شرکت دیگر اشاره کردند که ناسا باید دست کم دو گزینه را به منظور ساخت سیستم فرود انسانی انتخاب می کرد همان طور که در سال 2014 قرارداد هایی را با بوئینگ و اسپیس ایکس به منظور ساخت وسایل نقلیه برای انتقال خدمه به ایستگاه فضایی بین المللی منعقد کرد. سایر ناظران فضایی نیز این انتخاب را زیر سوال بردند.

فرودگر های پیشنهادی داینتیکس و بلواوریجین ماشین های چهارپایه و کم شیار مانند ماژول قدیمی قمری هستند که مرکز ثقل آن به همان مقدار پایین است و در صورت فرود بر روی زمین ناهموار ماه، پایداری دستگاه را افزایش می دهد. استارشیپ، اما شرایط متفاوتی دارد و اگر چهار پای آن روی سطح صاف قرار نگیرند احتمالا مستعد واژگون شدن خواهد بود.

با این وجود، ناسا به اسپیس ایکس ایمان دارد و این ایمان بدون توجیه نیست: این شرکت از سال 2020 با فضاپیمای Crew Dragon خود هفت پرواز خدمه به ایستگاه فضایی بین المللی را انجام داده و از سال 2012 میلادی تا به امروز 27 محموله بدون خدمه را به ایستگاه فضایی بین المللی فرستاده است. علاوه بر این، اسپیس ایکس به طور مداوم در خدمت بخش خصوصی و عمومی بوده و از سال 2010 میلادی تا به امروز 216 موشک فالکون 9 پرتاب نموده که 61 مورد آن تنها در سال 2022 میلادی بوده است.

با این وجود، همگان درباره استارشیپ به طور خاص و اسپیس ایکس به طور کلی نظر مثبتی ندارند. اصطلاحا یک ماشین 33 موتوره یک کابوس برای لوله کش ها است که راکت 30 موتوره N-1 اتحاد جماهیر شوروی را به یاد می آورد که هرگز با موفقیت پرواز نکرد و در یک آزمایش در سال 1969 درست پس از بلند شدن منفجر شد و باعث ایجاد بزرگترین انفجار در تاریخ فضانوردی شد.

علاوه بر این، 16.7 میلیون پوند رانش، اگرچه چشمگیر است، اما بسیار بیش تر از آن چیزی است که برای حمل محموله به مدار پایین زمین مورد احتیاج می باشد که مقصد بیشتر پرتاب های فضایی است. سعید مستشار مدیر موسسه سیاست و حقوق فضایی لندن می گوید: شبیه استفاده از پتک برای شکستن مهره است. ما مطمئنا به چیزی به این قدرتمندی احتیاج نداریم.

ماسک مخالف این نظر نیست و مدت هاست که گفته استارشیپ نه برای حمل محموله به مدار پایین زمین بلکه عمدتا برای ماموریت هایی که به قدرت پیشرانه بسیار بیشتری هم به ماه و هم به مریخ احتیاج دارند مورد استفاده قرار می گیرد. این موضوع با توجه به آن است که مرحله فوقانی اسپیس شیپ می تواند برای حمل 100 مسافر پیکربندی گردد.

بعضی دیگر نگران هستند که ماسک از قرارداد های مکرر و سخاوتمندانه ناسا استفاده نموده تا خود را بیش از حد در عملیات آژانس فضایی مرکزی قرار دهد یک تامین نماینده منفرد که به عنوان حامل اصلی خدمه و محموله به ایستگاه فضایی بین المللی و هم چنین خدمه به ماه خدمت می نماید.

مستشار می گوید: مطمئنا این یک مشکل است، زیرا آژانس فضایی با خطر فلج شدن موثر در صورت بروز مسائل فنی یا فاجعه پرتاب اسپیس ایکس و حتی برای مدتی آفلاین شدن روبرو خواهد بود همان طور که ایالات متحده پس از تجربه چلنجر و شاتل کلمبیا زمین گیر شد. در نتیجه این موضوع خطر را افزایش می دهد، زیرا صرفا یک نهاد وجود دارد.

این نگرانی برای ناسا بیش تر از اسپیس ایکس است. ماسک آشکارا طرح کسب و کار خود را که هم بخش خصوصی و هم بخش دولتی را در بر می گیرد با بزرگترین پرتاب بزرگترین موشک اش که هنوز در راه می باشد انجام داده است. این که استارشیپ و اسپیس ایکس خود بسیار بزرگ هستند یا خیر پرسشی است که هنوز پاسخی به آن داده نشده است.

توسعه استارشیپ همیشه موضوع زیبایی برای دیدن نبوده است. از سال 2020 تا 2021 میلادی پنج موشک استارشیپ در پرواز های آزمایشی تا حدبیشتر ارتفاع 10 کیلومتری پرتاب شدند که پیش از پرتاب موفقیت آمیز پنجمین راکت، چهار فروند از آن ها به انفجار یا سقوط منتهی شدند. هنگامی که استارشیپ پرتاب می گردد ماسک تصور می نماید که با سرعتی سرسام آور حرکت کند. هدف او همان طور که در ژوئن گذشته توئیت کرد ساخت بیش از 1000 فروند استارشیپ برای انتقال حیات به مریخ است.

با این وجود، اکنون فرود بر روی ماه با استارشیپ به هیچ وجه به آسانی روز های آپولو نخواهد بود. در آن موقع یک موشک ساترن 5 هر دو کاوشگر ماه و سفینه مادر را در یک حرکت پرتاب کرد و هر دو فضاپیما به صورت متصل به ماه پرواز کردند. این در حالیست که برنامه آرتمیس یک امر چند مرحله ای خواهد بود که شامل دو موشک است که یکی از آن ها استارشیپ خواهد بود که به صورت پشت سر هم عمل می نمایند.

استارشیپ ابتدا راه اندازی می گردد. هنگامی که مرحله بالایی آن به مدار زمین می رسد تقویت نماینده سوپر هِوی جدا شده و دوباره روی زمین فرود می آید. سپس مرحله فوقانی از آرایه شش موتور خود برای حرکت به مدار استفاده خواهد نمود. انجام این کار بیش تر سوخت آن را تمام می نماید، اما مخزن بنزین آن برای مدت طولانی خالی نمی ماند. در آن موقع آماده و منتظر یک انبار سوخت خواهد بود که به وسیله اسپس ایکس به مدار پرتاب می گردد جایی که استارشیپ به مقدار کافی خود را دوباره پر می نماید تا بتواند از مدار زمین به ماه و سپس به سطح ماه پایین بیاید و پشتیبان دریافت کند.

هنگامی که استارشیپ وارد مدار ماه شد در آنجا سرگردان خواهد شد. خدمه ای متشکل از چهار فضانورد سپس با فضاپیمای اوریون به ماه می روند و سپس دو نفر از خدمه به استارشیپ منتقل شده و به سطح زمین فرود می آیند.

با فرض اینکه این سیستم کار می نماید و همه چیز به خوبی پیش می رود هر چهار فضانورد با اوریون به خانه باز خواهند گشت در حالی که استارشیپ به عنوان یک زباله فضایی بسیار گران قیمت در مجاورت ماه باقی می ماند.

تمام این قطعات متحرک در خدمت یک دید بزرگتر برای اکتشاف ماه هستند. ناسا میخواهد در نهایت یک ایستگاه فضایی کوچک قمری به نام Gateway را راه اندازی کند که در آنجا فرود های متعددی که ناسا برای ارتمیس 4، 5 و 6 و فراتر از آن در نظر گرفته انجام خواهد شد. اولین ماژول Gateway در اوایل نوامبر سال 2024 میلادی بر روی یک موشک دیگر اسپیس ایکس یعنی فالکون هِوی 27 موتوره پرتاب خواهد شد.

پس از راه اندازی Gateway ناسا میخواهد از اتکای انحصاری به استارشیپ برای سیستم فرود انسانی خود دور گردد و در ها را برای سایر داوطلبان باز می نماید تا فرودگری دیگر را برای ارائه خدمت به همراه استارشیپ با دو شرکت داینتیکس و بلواوریجین بسازند.

این نوع کثرت گزینه ها است که به دیگر متخصصان فضایی اطمینان می دهد که ناسا اجازه نداده ماسک و اسپیس ایکس بیش از حد در مرکز عملیات آن قرار گیرند. ما هرگز به مقدار امروز ماموریت های زیادی نداشته ایم. این بدان خاطر است که بین ناسا و اسپیس ایکس و سایر شرکت ها و کارآفرینان همکاری وجود دارد. کارشناسان می گویند هر چه سایر شرکت ها سریع تر آنلاین شوند و سخت افزار خود را به پرواز درآورند ناسا شرایط بهتری خواهد داشت.

برای ناسا هوشمندانه است که گزینه های خود را باز نگه دارد. شما نمی خواهید تمام تخم مرغ های خود را در یک سبد قرار دهید. البته سبدی که استارشیپ است خود هنوز پرواز ننموده و تا زمانی که این کار صورت نگیرد برنامه های آرتمیس ناسا و رویا های ماسک در مریخ همگی در سطح برنامه و رویا باقی خواهند ماند.

اگرچه قابل پیش بینی نیست که آیا اولین پرواز موفقیت آمیز خواهد بود یا خیر، اما استارشیپ اعتبار مهندسی برای کار در طیف برنامه را دارد. ایلان ماسک نشان داده که طراح دقیقی است و تیم اش مطمئنا توانایی دارند. خیلی زود ماشین غول پیکر ثابت خواهد نمود که آیا به وظایفی که به آن محول شده عمل خواهد نمود یا خیر.