هرآنچه درباره ارتودنسی دندان باید بدانید - آب مایه حیات

به گزارش آب مایه حیات، طبق برآورد های رسمی، درصد قابل توجهی از مردمان جهان به یکی از مسائل مربوط به دندان دست به گریبان هستند که یکی از مهمترین آن ها عدم وجود نظم و ترتیب دندان ها در فک است. نکته جالب توجه در این است که این مشکل ظاهراً از گذشته های دور به قدری شایع بوده است که امروزه بسیاری از کارشناسان تاریخ پزشکی معتقدند که ارتودنتیست یا پزشکی که وظیفه او برطرف این بی نظمی دندان ها است، قدیمی ترین تخصص و حتی اولین تخصص در عرصه دندان پزشکی بوده است. به هرحال عارضه بی نظمی دندان ها در فک نه تنها اثر سوء در زیبایی چهره انسان پدید می آورد بلکه به نوبه خود مسائلی را در دهان و حتی در سیستم گوارش انسان پدید می آورد که همین عوامل سبب شده است تا ارتودنسی دندان از اهمیت بسزایی در عرصه دندان پزشکی برخوردار باشد. اما ارتودنسی دندان دقیقاً به چه معناست و این عمل چه مسائلی را برطرف می کند؟ ارتودنسی دندان برای چه افرادی لازم است و آیا برای همه به یک روش صورت می پذیرد؟ ارتودنسی دندان چه مزایا و معایبی دارد و چگونه می توان فهمید که دندان های ما به ارتودنسی نیاز دارند یا خیر؟ اگر شما هم در پی پاسخ چنین سوالاتی هستید، با ما همراه شوید تا اطلاعات جامعی را در خصوص ارتودنسی دندان در اختیار شما قرار دهیم.

ارتودنسی دندان چیست؟

ارتودنسی (Orthodontics) یکی از شاخه ها و تخصص های رشته دندانپزشکی (dentistry) است. کلمه ارتودنسی مرکب از دو واژه لاتین ارتو به معنای راست و درست، و ادوس یا مشتق آن دنس به معنای دندان است. از همین ریشه شناسی واژه ارتودنسی می توان متوجه شد که دندانپزشکان در این تخصص، به درمان عدم هماهنگی و عدم جفت شدن دندان ها می پردازند که اصطلاحاً به آن مال اکلوژن (malocclusion) هم گفته می گردد. به عبارت دیگر ارتودنسی علم تصحیح روابط نامناسب فک و دندان و جفت و ردیف کردن دندان های نامنظم است. متخصص ارتودنسی در هماهنگ کردن ناهماهنگی های دندان ها تخصص دارد و از آنجایی که اغلب درمان های ارتودنسی ظاهر و شکل صورت افراد را بهبود می بخشند، می توان گفت که فرایند های درمانی انجام شده در این تخصص، جنبه زیبایی هم دارند. با این حال باید توجه داشت که فرایند های انجام شده در ارتودنسی اغلب با هدف بهبود عملکرد دهان و دندان انجام می گردد و به همین دلیل جنبه درمانی دارند.

ارتودنسی دندان چه مسائلی را رفع می کند؟

همانگونه که اشاره شد، ارتودنسی با هدف درمان اختلالات دندانی که به طور کلی به مال اکلوژن یا همان عدم هماهنگی و جفت بودن دندان معروف هستند، مرتبط است. در واقع عواملی، چون نبودن چند دندان، کج بودن یا برآمدگی دندان ها و یا فشرده بودن آن ها به یکدیگر، می توانند باعث ناهنجاری های دندانی شوند. ناهنجاری های دندانی باعث مشکل در جویدن غذا شده و می تواند موجب فرسایش برخی از دندان ها گردد. این عارضه همچنین می تواند باعث گرفتگی و درد عضلانی گردد. دندان های بیرون زده، آسان تر در معرض شکستگی و ترک خوردگی قرار می گیرند. تمیز کردن دندان های کج و فشرده شده به هم هم کار دشواری بوده و این دندان ها نسبت به پوسیدگی و بیماری های لثه آسیب پذیرترند؛ بنابراین ارتودنسی می تواند مسائلی را رفع کند که عمده ترین آن ها را می توان به ترتیب زیر برشمرد؛

1. فاصله میان دندان ها: به علت عدم هماهنگی فک و دندان ها، ممکن است بین دندان ها فاصله یا دیاستما ایجاد گردد. هرگاه فاصله بین دندان ها به میزان 0.5 میلی متر یا بیشتر باشد، این فاصله مسائلی، هم در طرح لبخند و هم در عملکرد دندان ها ایجاد می کند که باید با کمک ارتودنسی دندان یا روش های مشابه دیگر بسته گردد.

2. کرادوینگ: کرادونیگ به معنای ازدحام و شلوغی دندان ها در فک است. فک ها و دندان های ما در حالت نرمال و طبیعی از لحاظ سایز و میزان با هم هماهنگ هستند. زمانی که تناسب و هماهنگی در میزان آن ها به هم بخورد، احتمال بروز مسائل زیادی از جمله شلوغ شدن دندان ها وجود دارد. به طور معمول وقتی فک کوچکتر از حد طبیعی باشد و یا دندان از حد نرمال خود بزرگتر باشد، عارضه کرادوینگ ایجاد می گردد که با رتودنسی قابل رفع است.

3. اوربایت: در حالت نرمال، هر دو فک بالا و پایین با هم در هماهنگی بوده و هم پوشانی دارند. فک بالا هم معمولا چند میلی متر جلوتر از فک پایین است. اما زمانی که به هر علتی (معمولا ژنتیک یا وراثت) فک بالا بیش از این میزان جلو باشد، اصطلاحاً گفته می گردد که شخص اوربایت دارد. اگرچه درمان اصلی اوربایت، ارتودنسی است، اما این درمان معمولا با جراحی فک هم همراه است.

4. آندربایت: آندربایت درست برعکس اوربایت است. در آندربایت فک پایین جلوتر از فک بالا است به همین دلیل به آن جلوزدگی فک پایین (جلو بودن فک پایین) یا عقب رفتگی فک بالا گفته میگردد (زیرا به نظر میرسد که فک بالا عقب تر است).

5. اورجت: اورجت یکی از مسائل رایج ارتودنسی دندان (مخصوصا در بچه ها) است. این شرایط مشابه اوربایت است. با این تفاوت که اوربایت یک مشکل عمودی است، ولی اورجت یک مساله افقی است. به عبارت دیگر در اور جت نه تنها فک بالا جلوتر است که فاصله بین دندان های فک بالا و پایین در جلوی دهان زیاد و قابل توجه است.

6. اپن بایت: هر گاه فک بالا و پایین در موقعیت نرمالی نسبت به هم باشند و همپوشانی خود را حفظ کرده باشند، اما بین دندان های بالا و پایین (در جلوی دهان) حین بستن دهان فاصله وجود داشته باشد گفته میگردد شخص اپن بایت دارد.

7. کراس بایت: کراس بایت مربوط به دندان های خلفی و طرفی است. هرگاه دندان های فک بالا به صورت افقی پشت دندان های فک پایین قرار بگیرد اصطلاحا گفته میگردد که شخص کراس بایت دارد.

8. دندان از دست رفته: هر کسی ممکن است بنا به هر علتی، یک (یا چند) دندان خود را از دست دهد. از آنجا که دندان ها به صورت طبیعی و با افزایش سن می توانند آرام آرام حرکت کرده و تغییر موقعیت بدهند، اگر جای خالی در قوس فکی وجود داشته باشد، تمایل آن ها و سرعت حرکتشان به سمت جای خالی بیشتر می گردد. در نتیجه دندان ها به مرور زمان کج می شوند و روی هم تاثیر می گذارند. برای روبرو با این مشکل یا درمان کج شدن دندان ها در پی جای خالی دندان، به طور معمول درمان ارتودنسی دندان توصیه می گردد.

9. دندان نهفته: گاهی اوقات به علت رویش نابه جا، کوچک بودن فک و نبود فضای کافی برای دندان ها، برخی از آن ها نتوانند از لثه بیرون بیایند. به طور معمول دندان عقل و دندان نیش دچار نهفتگی می گردد. یکی از مسائلی که از طریق ارتودنسی دندان رفع می گردد، ارتودنسی دندان نیش نهفته و دندان عقل نهفته است.

10. رویش اکتوپیک دندان: این عارضه یک نوع اختلال در فرایند رویش دندان ها است که به آن رویش نابجای دندان دائمی گفته می گردد. در رویش اکتوپیک، دندان به جای اینکه در جهت طبیعی خود رشد کند، به جهت یا سمت و سوی دیگری رشد میکند. این مشکل (رویش دندان دائمی به صورت اکتوپیک) میتواند باعث از دست رفتن یا افتادن دندان شیری مجاور شده و در نتیجه دندان دائمی هم کج دربیاید. شایع ترین حالت رویش نابجا یا اکتوپیک، رویش دندان مولر اول (اولین دندان آسیای دائمی) در فک بالا است، که منجر به از دست رفتن دندان مولر دوم (آسیای دوم) شیری می گردد. این مشکل منجر به کاهش طول قوس دندانی و کمبود فضا برای رویش دندان های جایگزین می گردد.

چه کسانی از درمان ارتودنسی سود می برند؟

هر درمانی علاوه بر رفع مسائل خاص، به طور معمول می تواند برای گروه های متفاوت، مزایایی را به همراه داشته باشد. ارتودنسی هم می تواند برای گروه های زیر سودمند باشد؛

1. بچه ها و نوجوانان: دندانپزشکان و ارتودنتیست ها عقیده دارند که بچه های که سن آن ها کمتر از 7 سال است نباید ارتودنسی روی آن ها انجام گردد. پس از 7 سالگی و در سنین بالاتر تعداد بیشتری از دندان های دائمی بیرون آمده و مسائل دندان بهتر قابل شناسایی می باشند؛ بنابراین مراجعه به داندان پزشک پس از بیرون آمدن دندان های دائمی و پس از هفت سالگی برای بررسی شرایط دندان های کودک بسیار مهم است و می تواند به سادگی هر گونه مشکل در دندان ها را پیش از سخت تر شدن شرایط شناسایی و درنهایت درمان کند.

2. بزرگسالان: بسکمک از افراد هم در بزرگسالی و پس از روبرو شدن با مسائلی در دندان های خود، برای ارتودنسی مراجعه می نمایند. درمان بزرگسالان بسیار سخت تر است و این افراد برای رفع مشکل خود به بیش از یک متخصص دندانپزشکی نیاز دارند. به طور مثال بزرگسالان قبل از انجام ارتودنسی باید مسائل لثه خود را حل نمایند، زیرا بزرگسالان بیشتر در معرض بیماری های لثه قرار دارند. برخی اوقات آن ها مسائل هم ترازی فک هم دارند که باید از طریق جراحی اصلاح شوند. یکی از بزرگترین محدودیت ها در درمان بزرگسالان این است که بزرگسالان دیگر درحال رشد نیستند.

عوارض ناشی از ارتودنسی دندان

1. ایجاد پلاک روی دندان: درحالت عادی زمانی که دندان های خود را به طور مرتب مسواک میزنید و از نخ دندان استفاده میکنید سلامتی دهان و دندان و در نتیجه سلامتی عمومی شما افزایش پیدا خواهد کرد. اما اگر بهداشت دهان و دندان را رعایت نکنید و مرتبا مسواک نزنید، پلاک و تارتار در پشت دندان ها شما تشکیل میگردد. در مورد ارتودنسی هم همین مشکل وجود دارد. یعنی اگر به طور منظم دندان ها و دستگاه ارتودنسی را تمیز نکنید پلاک به طور مشابه روی بخش های مختلف دستگاه مثل سیم و براکت تشکیل گردد.

2. واکنش های آلرژیک: واکنش های آلرژیک از جمله نادرترین عوارض ارتودنسی دندان است و تنها در افرادی رخ میدهد که نسبت به یکی از اجزای بریس ارتودنسی حساسیت داشته باشند. برای مثال ممکن است به جنس سیم یا براکت حساسیت داشته باشید.

3. تغییر چهره و صورت: به علت اینکه دستگاه های ارتودنسی به دندان ها متصل میگردد در ظاهر ممکن است که چهره شما کمی تغییر کند. اگر متخصص ارتودنسی شما با دقت و بدون در نظر گرفتن حالت چهره شما، اقدام به درمان کند، این موضوع قابل توجه تر خواهد شد.

4. ایجاد زخم در دهان: زخمی شدن از عوارض ارتودنسی دندان است، اما خیلی کم پیش می آید که داخل دهان زخم گردد. زخمی شدن دهان معمولا در افرادی رخ میدهد که ارتونسی ثابت لینگوال یا پشت دندانی دارند. زیرا در این روش بریس ارتودنسی به جای اینکه به جلو دندان وصل گردد به پشت دندان ها متصل است. در این شرایط زبان مدام به براکت ها و سیم برخورد میکند و احتمال زخمی شدن آن وجود دارد.

5. درد و ناراحتی: درد و ناراحتی های ناشی از انجام ارتودنسی را در حقیقت نمی توان یک عارضه نامید، چون وجود درد مختصر، کاملا طبیعی است و پس از اندک زمانی از میان می رود. در حقیقت دندان های شما در حالت طبیعی ثابت هستند و به کمک رباط ها و ساختار هایی به لثه و استخوان متصل شده اند. این ساختار ها مانع از جابجایی دندان میشوند و وقتی کش می آیند و یا تحریک میشوند سیگنال هایی به مغز میفرستد که مغز هم در واکنش به این جابجایی به سنسور ها و حسگر های درد دستور میدهد که کمی حالت درد و ناراحتی ایجاد نمایند. اما بعد از مدت کوتاهی زمانی این درد از بین میرود.

مزایای انجام ارتودنسی دندان

1. کاهش خطر پوسیدگی دندان: از بزرگترین مزایای ارتودنسی کاهش خطر پوسیدگی دندان و بیماری لثه است. ازدحام بیش از حد دندان ها، کج بودنشان و سایر مسائل مشابه باعث می گردد که نتوان دندان ها را به راحتی تمیز کرد و حتی بخش هایی اساسی دندان را نتوان مسواک زد. این مهم باعث تشکیل پلاک دندان می گردد که در نهایت منجر به پوسیدگی دندان ها و همچنین بروز بیماری لثه می گردد. درمان ارتودنسی بزرگسالان می تواند با صاف کردن دندان ها باعث کاهش خطر این مسائل گردد.

2. افزایش اعتماد به نفس: درمان زودرس ارتودنسی، ظاهر و اعتماد به نفس شما را بهبود می بخشد. دندان های صاف نشانه ای از سلامتی دهان و دندان و همچنین داشتن یک لبخند سالم است. اقدام به درمان ارتودنسی نامرئی و یا سرامیکی میتواند به شما کمک کند تا در جامعه و مخصوصا محل کار اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید.

3. سادگی تمیز کردن دندان ها: از دیگر فواید ارتودنسی دندان این است که پس از انجام آن و خارج کردن کامل دستگاه ها از دهان دندان ها در سر جای اصلی خود در فک قرار می گیرند. همین امر تمیز کردن دندان ها را راحت تر کرده و در نتیجه باعث افزایش طول عمر در دندان ها می گردد.

4. رفع مسائل گوارشی: در حالت طبیعی در دندان های منظم هر دندان بالا با دو دندان پایین در تماس است. در حالت غیر عادی که دندان ها روی هم افتاده و یا فاصله دار هستند هر دندان بالا با دو دندان پایین در تماس نیست. در نتیجه غذا ها خوب آسیاب نمی شوند و به خوبی با بزاق دهان ترکیب نمی گردنند. یکی از فواید ارتودنسی دندان این است که می تواند با ایجاد هماهنگی بین دندان های بالا و پایین عملکرد آسیا کردن و جویدن را ارتقا ببخشد.

5. بهبود عملکرد جویدن: یکی دیگر از فواید ارتودنسی دندان این است که علاوه بر رفع کردن مسائل گوارشی و هضم غذا می تواند مسائل عضلانی را در سیستم جونده را هم درمان کند. اگر شخصی بعلت کوچک بودن فک مسائلی داشته باشد. یا با داشتن عادات نامناسب و غلط همیشه با دندان های یک سمت غذا بجود. این فرد در اثر مرور زمان عضلات یک سمت از صورت او بزرگتر از سمت دیگر می گردد. همچنین صورت و چانه او نامتقارن و نا موزون می گردد. به همین دلیل، چون صورت همیشه در روابط اجتماعی مرکز توجه قرار گرفته است بایستی نسبت به رفع این موضوع اقدام لازم را به عمل آید.

ابزار و وسایل ارتودنسی

ابزار و وسایل ارتودنسی به دو بخش ثابت و متحرک تقسیم می شوند و بیشتر آن ها نیرو و فشار ملایمی را بر روی دندان وارد می نمایند تا دندان ها و عضلات فک به صورت صحیح قرار گیرند. وسایل ثابت ارتودنسی شامل ابزار های ذیل می گردد؛

1. بریس ها: بریس ها از بند، سیم و براکت ها تشکیل شده اند. این وسایل به صورت موقتی بر روی دندان قرار داده می شوند تا دندان ها را در محل صحیح خود قرار دهند.

2. کش ارتودنسی: برای حرکت دادن دندان ها گاهی باند های لاستیک ظریفی به بریس متصل می گردد.

3. وسایل ثابت ویژه: این وسایل برای کنترل مکیدن انگشت شست یا فشار دادن دندان ها از طریق زبان، در صورت لزوم استفاده قرار می گیرد.

4. فضانگهدار ثابت: درصورتی که کودک دندان شیری خود را پیش از زمان موعد از دست دهد، از این وسیله تا زمان رشد دندان دائمی استفاده می گردد.

5. بریس متحرک: لاینر ها و پلاک های متحرک وسایلی هستند که بیمار می تواند در طول درمان ارتودنسی، آن را از دهان خارج می کند.

انواع ارتودنسی دندان

برای اصلاح مسائل فک و دندان می توان از هر یک از انواع مختلف ارتودنسی دندان به شرح زیر استفاده کرد؛

1. ارتودنسی ثابت: بریس های استاندارد از سیم ها و براکت های فلزی تشکیل می گردد که روی دندان ها ثابت می گردد تا آن ها را با اعمال نیرو به سمت موقعیتی بهتر هدایت کند. جا به جا کردن دندان ها فرایندی زمان بر است و سیم ها و براکت ها باید به طور منظم از طریق متخصص دستکاری و تنظیم گردد. این نوع از ارتودنسی ثابت دندان که قدیمی ترین نوع آن محسوب می گردد از جنس استنلس استیل درجه بالا ساخته شده است و دارای براکت های فلزی جهت چسباندن به دندان ها می باشد. این براکت ها و اتصال مناسب آن ها، با فشار آوردن به دندان ها سبب حرکت آهسته آن ها به جایگاه درستشان می گردد و در نهایت منجر به ردیف شدن دندان و هماهنگ شدن آن ها می گردد. بریس سرامیکی جایگزینی شفاف برای بریس فلزی است و، چون همرنگ دندان است جلب توجه نمی کند. بریس سرامیکی از مواد شیشه ای نیمه شفاف ساخته می گردد، براکت ها لک نمی گردد و تغییر رنگ نمی دهد، بریس تا پایان درمان ظاهر اولیه خود را حفظ می کند.

2. ارتودنسی دیمون: ارتودنسی دیمون از تکنولوژی متفاوتی بهره می گیرد، سازو کار لغزشی کشویی، جایگزین براکت های سیمی معمول و کش می گردد. در نتیجه درمان کوتاه تر و مراحل آن سریع تر می گردد، بیمار در طول درمان راحت تر است. سیستم دیمون نیرو های قوی تری را به دندان هایی وارد می کند که بی نظمی آن ها شدیدتر است. از آنجایی که بخش های سرامیکی و استیل ضدزنگ وضوح کمتری دارند، بیمارانی که نگران نظر اطرافیان درباره انجام دادن ارتودنسی هستند، ارتودنسی دیمون را ترجیح می دهند.

3. ارتودنسی لینگوال: تعداد قابل توجهی از مراجعین ارتودنسی بزرگسالانی هستند که ترجیح می دهند اطرافیان متوجه تحت درمان بودن آن ها نشوند و بتوانند روابط اجتماعی خود را بدون مشکل دنبال نمایند؛ بنابراین جای تعجب ندارد که محبوبیت روش های ارتودنسی نامرئی در میان بزرگسالان و نوجوانان رو به افزونی است. وسایل ارتودنسی مخفی، پشت دندان ها قرار داده می گردد و بنابراین عملاً نامرئی است. سازو کار ارتودنسی لینگوال (پشت زبانی) و ارتودنسی فلزی یکسان است، با این تفاوت که سیم کشی این بار پشت دندان است. عادت کردن به بریس لینگوال زمان بیشتری می برد و هزینه آن هم به علت ساخت سفارشی آن ها بالاتر است، اما گزینه بهتری برای بیمارانی است که به هر علتی نمی خواهند دیگران متوجه درمان ارتودنسی شان بشوند.

4. بریس خودباز و بسته شونده: بریس خودباز و بسته شونده سیستم منحصر به فردی دارد که ضرورت استفاده از کش یا فلز را از بین می برد و سایش روی دندان ها را کاهش می دهد. به این ترتیب نیرو های وارده بر روی دندان ها خفیف تر می گردد و ضرورت دستکاری و تنظیم کاهش می یابد. به علاوه نگهداری از این نوع بریس و تمیز کردن آن آسان تر است و بدون کشیدن دندان می توان مسائل بیشتری را درمان کرد.

5. ارتودنسی نامرئی: پلاک شفاف ارتودنسی نامرئی به تدریج دندان ها را به سمت موقعیت بهتر حرکت می دهد. در این روش از مجموعه پلاک های پلاستیکی شفافی استفاده می گردد که به خوبی روی دندان می نشیند. به جای آن که سیم ها هر چند هفته یک بار سفت گردد، پلاک جدیدی در اختیار بیمار قرار داده می گردد تا دندان ها به تدریج مرتب گردد. البته بیمار باید به طور تمام وقت به جز هنگام غذا خوردن، مسواک زدن یا نخ کشیدن از پلاک استفاده کند. پلاک زمانی دندان ها را صاف می کند که روی آن ها قرار داده گردد.

6. ارتودنسی متحرک: متخصصین گاهی ارتودنسی متحرک را برای اصلاح اختلال های بایت و تاثیر بر رشد فک بچه ها و انواع پلاک نگهدارنده توصیه می نمایند. زمانبندی و مهارت در استفاده از ارتودنسی متحرک شرط لازم موفقیت درمان است، بنابراین دندانپزشک توصیه های لازم برای استفاده از بریس را به والدین کودک اطلاع می دهد. اگر چه بیمار می تواند پلاک ارتودنسی متحرک را از دهان خارج کند، اما ارتودنسی متحرک زمانی نتیجه بخش است که طبق دستور دندانپزشک از آن استفاده گردد. امروزه وسایل متحرک پیشرفته تری برای نوجوانان و بزرگسالان در دسترس است.

تشخیص روش ارتودنسی دندان

مسائل ارتودنسی که در اثر عوامل ژنتیکی یا محیطی به وجود آمده اند باید حتماً قبل از شروع درمان، به درستی تشخیص داده شوند. دندانپزشکان می توانند با بررسی سوابق دندانپزشکی بیمار و تهیه یک مدل پلاستیکی از دندان های او و یا گرفتن عکس اشعه ایکس از دندان ها، تشخیص دهند که آیا بیمار نیاز به استفاده از ارتودنسی دارد یا خیر. اگر دندانپزشک تشخیص دهد که شما به ارتودنسی نیاز دارید، شما را به یک متخصص ارجاع می دهد تا یک برنامه درمانی که به بهترین شکل نیاز شما را برآورده کند، برایتان تهیه نماید. تشخیص مناسب مسائل شما می تواند مستلزم استفاده از عکس های اشعه ایکس و تهیه قالب های دندانی باشد. این اقدامات به دندانپزشک کمک می کند تا تصمیمات آگاهانه تری در مورد روش درمانی مورد نیاز شما اتخاذ کند. مراحل ارتودنسی ثابت و بریس های متحرک دندان معمولاً بین 6 تا 30 ماه زمان می برد و مدت آن به سن بیمار و شدت مسائل ارتودنسی بستگی دارد.

مراحل انجام ارتودنسی دندان چگونه است؟

پیش از انجام ارتودنسی بهتر است تا در مورد مراحل ارتودنسی دندان آشنایی داشته باشید که در جلسه مشاوره ارتودنسی، بیشترین و بهترین همکاری را با پزشک خود داشته باشید هرچند که پزشکان معمولا با روش های خاص خود، قادر هستند تشخیص لازم و درست را انجام دهند. به طور کلی می توان مراحل مختلف انجام ارتودنسی ندان را به ترتیب زیر برشمرد؛

1. جلسه مشاوره و معاینه اولیه از طریق متخصص ارتودنسی

2. رادیولوژی و عکسبرداری از دندان

3. قالب گیری از فک و دندان

4. جرمگیری دندان ها

5. نصب و جایگذاری براکت ارتودنسی بر روی دندان

6. جایگذاری سیم و کش ارتودنسی

7. جلسات معاینه و تنظیم سیم ارتودنسی به طور مداوم

مراقبت های بعد از ارتودنسی دندان

بدون توجه به اینکه از چه نوع روش یا براکتی استفاده می کنید، نگهداری و مراقبت از دهان و دندانتان در دوره درمان اولویتی دوچندان پیدا می کند و مهم است که شما در فرآیند درمان ارتودنسی به طور منظم برای بررسی و تنظیمات ابزار های ارتودنسی به نزد ارتودنتیست خود بروید. با این همه برای مراقبت از رتودنسی دندان های خود، باید اصول زیر را رعایت کنید؛

1. دندان های خود را با دقت، هر روز تمیز کنید و مراقب باشید چیزی بین دندان ها و بریس شما گیر نکند. بریس ها وسایل ظریفی هستند و باید آن ها را با دقت تمیز کرد تا نشنمایند. به طور معمول پزشک شما دستورالعمل های لازم در این خصوص را به شما خواهد داد.

2. در دوره درمان باید میزان مصرف غذا ها و نوشیدنی های شیرین را کم کنید و از تنقلات و نوشیدنی های حاوی قند زیاد و نوشابه های گاز دار، همچنین مواد غذایی چسبناک و سفت که ممکن است به بریس شما آسیب برساند، اجتناب کنید.

3. شما بایستی حداقل یک بار در طول روز و حتما در آخر شب، دندان های خود را مسواک بزنید. در صورت نیاز و صلاحدید دندانپزشک باید از دهانشویه هم استفاده نمایید. همچنین ممکن است که پزشک شما خمیردندان های خاصی حاوی فلوراید بیشتر یا ژل ها و دهانشویه های حاوی فلوراید را به شما توصیه کند.

4. مراجعه منظم و برنامه ریزی شده به ارتودنتیست برای معاینه دندان ها.

هزینه انجام ارتودنسی دندان چقدر است؟

هزینه انجام ارتودنسی دندان به عموامل مختلفی بستگی دارد که برخی از این عوامل را به شرح زیر می توانید ملاحظه بفرمایید؛

1. سن: طبیعتا سن فرد در درمان ارتودنسی نقش بسیار مهمی دارد. درمان بچه ها از درمان افراد بزرگسال به طور معمول ساده تر است.

2. نوع درمان: بسته به این که از چه تجهیزاتی مانند ثابت، متحرک استفاده کرده باشید هزینه درمان تفاوت می کند.

3. مدت زمان ارتودنسی: معمولا طول درمان برای بچه ها، کم تر است. در بزرگسالان و یا بیمارانی که نامرتبی شدید دندان دارند معمولا طول درمان و استفاده از روش های مختلف درمانی نیاز به هزینه بیشتر دارد.

4. تجربه دندانپزشک: بسته به معروفیت و تخصص متخصص ارتودنسی هزینه درمان تغییر می نمایند. معمولا دندانپزشکان با تجربه هزینه بیشتری دریافت می نمایند.

5. جراحی: اگر موقعیت فک شما به گونه ای باشد که علاوه بر درمان نیاز به جراحی داشته باشید، هزینه جراحی هم به هزینه نهایی اضافه می گردد.

6. نوع مواد ارتودنسی: معمولا استفاده از ارتودنسی شفاف با براکت های سرامیکی هزینه بیشتری نسبت با ارتودنسی با براکت فلزی خواهد داشت.