عکس l شکارچی آسمان در دام افتاد! - آب مایه حیات

به گزارش آب مایه حیات، دیجیاتو نوشت: تلسکوپ فضایی جیمز وب روز گذشته پرجزئیات ترین و واضح ترین تصویر موجود از بخش داخلی سحابی شکارچی را منتشر کرد.

تلسکوپ فضایی جیمز وب روز گذشته پرجزئیات ترین و واضح ترین تصویر موجود از بخش داخلی سحابی شکارچی را منتشر کرد. سحابی شکارچی محلی برای تولد ستاره ها است که در فاصله 1350 سال نوری از سیاره زمین واقع شده است. این تصویر به درخواست گروهی متشکل از محققان بین المللی از جمله محققان دانشگاه وسترن گرفته شده است.

این تصویر به وسیله دوربین نیرکم تلسکوپ جیمز وب و با ادغام فیلترهای مختلف تهیه شده است. ترکیب فیلترهای مختلف باعث شده تا در این تصویر از نشر گازهای یونیزه شده گرفته تا هیدروکربنات ها و گازهای مولکولی و گرد و غبار و بعلاوه نور پراکنده شده ستاره ها تعیین باشد. دیواری چگال از گرد و غبار میان ستاره ای که از گوشه سمت راست بالا تا سمت چپ پایین امتداد دارد قابل توجه ترین بخش است عکس است. در این ناحیه پرنورترین ستاره این سحابی یعنی ستاره تتا2 اوریونیس اِی (θ2 Orionis A) واقع شده است.

درخشش تصویر حاصل حضور گروهی از ستاره های جوان، داغ و پرجرم در گوشه سمت راست بالای تصویر است که به خوشه تراپزیوم معروف هستند و در قلب این سحابی قرار دارند. همان طور که در سمت راست تصویر تعیین است بادهای ستاره ای و امواج پر قدرت فرابنفش ساطع شده از این ستاره های جوان محیطی داغ و یونیزه را به وجود آورده اند و بعلاوه دیوار شکارچی که در مرکز تصویر کشیده شده است را به آرامی رو به جلو هل می دهند.

ِالس پیترز اخترفیزیکدان دانشگاه وسترن در رابطه با تصویر منتشر شده به وسیله جیمز وب از سحابی شکارچی به بخش خبری وبسایت همین دانشگاه می گوید: پس از تماشا تصاویر نفس گیر جیمز وب، سر از پا نمی شناختیم. ما سال 2017 این پروژه را آغاز کردیم بنابراین به مدت پنج سال منتظر این داده ها بودیم.

این داده های جیمز وب به محققان یاری می نمایند تا نحوه تکامل ستاره های جوان و بعلاوه اتفاقی که پس از متولد شدن برای گرد و غبار اطراف شان رقم می زنند را بهتر درک نمایند. ستاره های جوان میزان زیادی از امواج پر انرژی فرابنفش را ساطع می نمایند که این امواج می توانند در ساختار گرد و غبار محلی که ستاره از دورن آن متولد شده و هنوز در اطراف ستاره هستند تغییر ایجاد کند. هم ساختار ظاهری و هم ساختار شیمیایی. این که این اتفاق دقیقا چطور رخ می دهد و منجر به بوجود آمدن سیاره ها به دور ستاره می گردد هنوز به طور دقیقی تعیین نیست.

دیسک های گرد و غبار در اطراف ستاره های جوان در این تصویر تعیین هستند. در این دیسک ها، سیاره ها می توانند متولد شوند. یکی از بزرگ ترین این ساختارهای HST-10 است که در تصویر تعیین شده (بالا سمت راست). البته که این دیسک به علت تشعشعات قدرتمند ستاره های جوان خوشه تراپزیوم در حال از هم پاشیدن است. برای قیاس، مدار سیاره نپتون، آخرین سیاره منظومه شمسی در زیر این تصویر آورده شده که نشان از بزرگی HST-10 دارد. تا کنون حدود 180 تا از چنین دیسک هایی به دور ستاره های جوان در سحابی شکارچی کشف شده است.

در سرتاسر تصویر بعلاوه رشته هایی از گرد و غبار میان ستاره ای در اشکال و ابعاد مختلف قابل مشاهده است. به طور مثال در سمت چپ پایین تصویر تعداد بسیار زیادی از این ساختارها دیده می شوند. این ناحیه احتمالا مملو از مولکول های هیدروکربن و هیدروژن مولکولی است. باور بر این است که این منطقه ها به علت افت وخیر حرکت گازها در سحابی بوجود آمده اند. این رشته ها می توانند باعث بوجود آمدن ستاره های تازه در اعماق سحابی شوند.

وقتی ابرهای چگال گرد و غبار میان ستاره ای به علت گرانش بالا پایداری خود را از دست می دهند به درون خود می رُمبند، با افزایش جرم بالاخره به مرحله ای می رسند که فرآیند همجوشی در هسته آن ها آغاز می گردد و آغاز به درخشش می نمایند. در سمت چپ بالای این تصویر یک ستاره تازه متولد شده که هنوز در ابر زایشی خود حضور دارد دیده می گردد.

امیلی هابارت، دانشیار موسسه اخترفیزیک SPATIALE فرانسه و از اعضای پروژه بین المللی که تصویر سحابی شکارچی برای آن ها گرفته شده درباره این رصد تازه جیمز وب به وبسایت خبری دانشگاه وسترن می گوید: ما هیچ وقت پیروز نشده بودیم تا ساختارهای پیچیده مواد میان ستاره ای در این محیط ها را ببینیم و یا متوجه شویم که چگونه سیستم های سیاره ای در حضور تشعشعات قوی شکل می گیرند. این تصاویر تازه از تاثیرات محیط میان ستاره ای بر روی سیستم های سیاره ای پرده بر می دارد.

دانشمندان باور دارند که شرایط سحابی شکارچی مانند شرایط منظومه شمسی ما در دوران نوزادی، یعنی 4/5 میلیارد سال پیش است. برای همین هم علاقه زیادی به رصد و آنالیز این سحابی دارند تا بتوانند شرایط این ناحیه را با نحوه تکامل منظومه شمسی مقایسه نمایند.

در قلب منطقه ها ستاره زایی مانند سحابی شکارچی توده های بزرگ گرد و غبار حضور دارند که اجازه عبور نور را نمی دهند و به همین علت رصد این منطقه ها در نور مرئی و با استفاده از تلسکوپ های مرئی مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب ممکن نیست. تلسکوپ فضایی جیمز وب اما با رصد در طول موج فروسرخ می تواند به اعماق این ابرها نفوذ کند و داده های با ارزشی از این نواحی تهیه کند.

البته که رصد شکارچی برای جیمز وب چالش برانگیز بوده است. زیرا این سحابی یکی از منابع پر نور آسمان محسوب می گردد و همین هم کار تصویربرداری را برای ابزارهای فوق حساس جیمز وب سخت می نمایند. اما این تلسکوپ با پیروزیت از این آزمون بیرون آمد. قدرتمندترین تلسکوپ بشر که در کنار تصویربرداری از کم نورترین و دوردست ترین اجرام عالم، می تواند تصاویر با کیفیتی از منابع پر نور آسمان مانند سحابی شکارچی یا سیاره مشتری تهیه کند.

227227